Hoe verder te leven met een moord op je geweten.
Een zwaar getraumatiseerde Vlaamse jongen begaat in Nederland een moord waarvoor hij nooit wordt opgepakt.
De rest van zijn leven draagt hij een vreselijk geheim en een loodzware gewetenslast met zich mee.
Gebaseerd op een ware gebeurtenis.
Fragment
Zo meldt zich een tweetal politieagenten op de maalderij, die even met de chef spreken. Natuurlijk schrikt Luc van hun verschijning. Als ze hem zonder omhaal bij de arm pakken en meenemen, bonkt zijn hart hem in de keel. Desalniettemin krijgt hij het voor elkaar om stomme verbazing te veinzen. Verbolgen vraagt hij de dienders waarvan hij beschuldigd wordt.
‘Ben ik soms een misdadiger?’ roept hij hun toe met een stem alsof ze tientallen meters van hem vandaan staan.
‘Dat gaan we eens fijn uitzoeken,’ is het antwoord. De mannen waar hij tussenin loopt, zijn duidelijk anders van karakter dan de goedmoedige Berend, die enkele malen bij hem thuis is geweest.
‘Dus ik word opeens verdacht? Op grond waarvan? Ik heb toch alles goed uitgelegd?’
‘We verdenken iedereen en jou een stukje meer,’ klinkt de stem van een van zijn begeleiders intimiderend. ‘Vooruit, in de auto jij. Je vindt het vast wel leuk om een autoritje te maken.’
‘In andere omstandigheden zou ik dat prachtig vinden, maar de aanleiding van deze tocht maakt het een stuk minder plezierig,’ probeert Luc grappig te zijn. ‘Maar jullie maken een vergissing, jongens. Ik heb niets misdaan. Jullie maken mij niet wijs dat jullie dat niet met me eens zijn.’
‘Houd je mond!’ wordt hem bevolen. ‘Op het bureau mag je alles zeggen, wat je op je hart hebt.’ Dreigend wordt eraan toegevoegd: ‘Wij hebben nog een aantal vragen aan jou, waar we graag antwoord op hebben.’
Lucs hersenen werken op volle toeren. Zouden ze een spoor gevonden hebben? Zo ja, welk dan? Altijd blijven ontkennen. Blijf vasthouden aan het verhaal dat je eerder verteld hebt.
Hij wordt vervoerd naar het politiebureau in Dordrecht, waar hij kennismaakt met de nieuwe rechercheur die hem het vuur nog eens extra na aan de schenen legt.
Recensies
Hanneke Tinor- Centi:
Auteur Arie de Ruiter heeft met zijn Verkeerd spoor een bijzonder boeiend boek afgeleverd. Het is weliswaar een historische roman, maar het bevat veel elementen van een psychologische thriller. Een combinatie dat een breed lezerspubliek zal aanspreken.
De Ruiter biedt zijn lezers echter, naast een boeiend en spannend verhaal, tevens een interessante kijk op het leven in een kleine dorpsgemeenschap in die tijd. Dat dat er heel anders aan toeging dan in de tijd waarin wij thans leven, mag duidelijk zijn. Dat de auteur daar een uitgebreide research aan vooraf heeft laten gaan, eveneens.
Zijn schrijftalent heeft De Ruiter al eerder aangetoond evenals zijn brede interesse. Beide elementen komen ook in Verkeerd spoor weer duidelijk aan de orde. De auteur maakt zich er nergens ‘gemakkelijk vanaf’. De feiten zijn onderzocht, zijn omgevingstekeningen gebaseerd op het leven van toen. Zijn personages lijken zo uit het verleden te komen en zijn derhalve uiterst geloofwaardig. Zelfs zijn taalgebruik heeft hij goed aangepast op zoals dat destijds werd gebezigd.
Volledige recensie: http://hanneketinorcenti.nl/verkeerd-spoor/
Yvonne Oomen-Muurmans:
De auteur weet met veel passie deze prachtige historische roman op papier te zetten. De personages passen perfect in het tijdsbeeld van de crisisperiode van de jaren 30 in de vorige eeuw. De mensen worden heel erg beeldend beschreven en ze komen zowat tot leven vanaf de bladzijdes.
Ook de beschrijving van het Nederlandse platteland is ronduit schitterend. Je waant jezelf tijdens het lezen echt in de dorpjes en tussen de velden. Heel de Nederlandse topografie komt tot leven. Voeg dit samen met het prachtig stukje Nederlandse historie en je kunt het verhaal zo gebruiken in de geschiedenisles op school.
Het aspect van het waargebeurde verhaal brengt extra diepgang aan de algehele leeservaring van dit boek. Het leven van Luc Verhulst en het vreselijke geheim dat hij met zich meedraagt.
Een prachtig stukje historie!
Volledige recensie: https://nempehistoria.wordpress.com/2020/01/20/een-prachtig-stukje-historie/?fbclid=IwAR1gUerCZW25nEUpsrpLJnl_TSld2K0r1yDgvu3omSyOqBNYdAN4geDIl2c
Wendy Born:
Al in de eerste alinea van de proloog word je direct geboeid door de schrijver. Hier wordt namelijk in enkele zinnen direct duidelijk wie er vermoord wordt én wie de dader is. Je zou denken dat de rest van het boek niet meer belangrijk is, maar niets is minder waar. Na de proloog wordt in 46 korte hoofdstukken het leven van Luc Verhulst beschreven en wordt helder verwoord hoe de hoofdpersoon tot zijn daad is gekomen en hoe zijn leven daarna verloopt.
Het boek blijft spannend tot het eind, ik kon het zelf moeilijk wegleggen. Hoewel je weet dat de ware schuldige niet gevonden gaat worden - en Luc Verhulst dus niet gepakt zal worden - blijft het boek pakkend. Het slot van het boek is goed bedacht en verrassend!
Wat mij allereerst opviel, was de mooie voorkant van het boek. Het oogt modern en toch zie je aan de kleding dat het verhaal zich een aantal jaren geleden afspeelt. Ook de titel is goed gekozen, deze kan op meerdere manieren uitgelegd worden en past helemaal bij het boek. Opvallend is ook het - soms wat ouderwetse - taalgebruik van de schrijver. In het begin is het even wennen maar het past helemaal bij de stijl van het boek. Persoonlijk kan ik het boek van harte aanraden aan iedereen die van (spannende) historische romans houdt en graag meer wil weten over het leven in een kleine dorpsgemeenschap.
Volledige recensie: http://christenleven.blogspot.com/2019/10/verkeerd-spoor-arie-de-ruiter.html
Diane Kooistra:
Het verhaal van verkeerd spoor begint met een spannende proloog, de moord op een spoorwegbeambte. De werkelijke dader, Luc, wordt niet gevonden. Zelfs een bekende rechercheur maakt er een potje van en onschuldigen worden opgesloten. Luc houdt er zijn hele leven last van en dat maakt dat hij later, als alles achter de rug lijkt te zijn, een besluit neemt met grote gevolgen… ik was er stil van…
Arie de Ruiter heeft zich met respect voor de hoofdpersonen hun levens in deze periode mooi beschreven. Met Luc Verhulst als hoofdpersoon blijft hij bij het verhaal zonder te veel uit te wijken. Hij beschrijft Luc als een echt persoon, aardig, sociaal maar niet te perfect en met zijn eigen menselijke fouten. De gerechtelijke dwaling en de angst van het alsnog ontdekt worden, spelen een grote rol. Maar doordat Luc is wie hij is, ontwikkelt de lezer een empathie voor deze jongeman waardoor je ook niet wilt dát hij ontdekt wordt. Het einde van het verhaal is zeer ontroerend en mooi en laat de lezer met een voldaan gevoel achter.
Verkeerd spoor is een prettig te lezen boek voor mensen die van een goede historische en licht spannende roman houden. De geschiedenisfeiten uit deze periode worden omgeven door een bijzonder verhaal dat je wel aan moet grijpen.
Volledige recensie: https://boekenmening.net/verkeerd-spoor/?fbclid=IwAR3geQOIj5VhvAfdHjiNavZVh3q51y-Oko02M0zy6JKqaVRnMqMmNjpG73s